ճրքճրքան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɾkʰt͡ʃɾkʰɑn]

վանկեր՝ ճ(ը)րք•ճ(ը)ր•քան 

  1. Արարատյան, Լոռի՝ լուսավոր, աստղազարդ ◆ Դուրս գալի՝ տեսնում է ճրքճրքան լուս-լուսնյակ գիշեր։ Հովհաննես Թումանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։