մագալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•գալ 

  1. Համշեն՝ մյուս, հաջորդ ◆ Մագալ էյը մամիջը ավա գագօ բլուզը գը վլօ։ (Համբմարձում Գասպարյան)
  2. Քանդակ, Հավարիկ՝ անասունների հանգստացման վայր, մակաղատեղ, փարախ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։