մագար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մա•գար
- Կարին՝ (արտասանվում է մագար) երևի, հավանաբար, գուցե ◆ Ղարս բերդը պլել է, Իմ յարս մէջը քնել է, Ձէն տվի ձենս չառավ Մագար ինձնէ ջորեր է։ Ահ
- Ղարաբաղ, Կարին՝ մի՞թե ◆ Մագար իմ աղջիկս պակաս ա փլանբյասի ըխչանա։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։