Jump to content

մադ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մադ 

Համշեն՝

  1. շորի և հատկապես սպիտակեղենի խիստ կեղտոտ լինելը ◆ Հալվին աղդը մադ մը նա։ (Ձեռագիր)
  2. երկարության չափ ◆ Ֆիսթոնը մադ մը գայջըցընուշ կուզա։ (Ձեռագիր)
  3. մոմի յուրաքանչյուր հատը ◆ Հինգ մադ մում։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։