մադ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մադ
Համշեն՝
- շորի և հատկապես սպիտակեղենի խիստ կեղտոտ լինելը ◆ Հալվին աղդը մադ մը նա։ (Ձեռագիր)
- երկարության չափ ◆ Ֆիսթոնը մադ մը գայջըցընուշ կուզա։ (Ձեռագիր)
- մոմի յուրաքանչյուր հատը ◆ Հինգ մադ մում։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։