մալամիշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•լա•միշ 

  1. Ղարաբաղ, Քանդակ, Կարին՝ գործ է ածվում * մալամիշ էղնել՝ լինել, գալ կապակցությունների մեջ, որ նշանակում է դառնագին ողբալ, մղկտալ ◆ Կարօ, գնա, թէզ արի, Յարդ մալամիշ կըլլի։ Ահ ◆ Խաթուն ապլան շատ մալամիշ էղավ աղջկան վըրա, Հըմը բան դուս չէղավ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։