մականունավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ մա•կա•նու•նա•վոր 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) մականուն ունեցող՝ կրող (հիմնականում բացասական համբավ ունեցող) ◆ Ընտրահանձնաժողովները աչք են փակում այն իրողության վրա, որ գրանցվել են բազում մականունավոր թեկնածուներ։ ◆ Դաշինքի ցուցակում մականունավոր «հեղինակությունները» շատ քիչ են։

Աղբյուրներ[խմբագրել]