մաղաղու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mɑʁɑˈʁu]
վանկեր՝ մա•ղա•ղու
- Պոլիս, Պարտիզակ, Ակն՝ շփոթված, մոլորված, խեղճ ◆ Աս ինչ մաղաղու մարդ է։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- մաղալու լինել Եվդոկիա՝ - մաշվել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։