մաղուլ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•ղուլ 

մաղուլ 1

1. Տրապիզոն՝ մորենու ծառի տեսակ
2. Համշեն՝ երկար մազերով փուշ

մաղուլ 2

1. Նոր Բայազետ՝ հպարտ, գոռոզ ◆ Դու ի՞նչ մաղուլ ես, իմ հառէջ չես կայնի։ Ահ

մաղուլ 3

1. Թբիլիսի՝ խելոք, խելացի ◆ Մաղուլ ապրում էի ինձ համար արխային։ (Գարեգին Սևունց)

մաղուլ 4

1. Արարատյան՝ հազիվ ◆ Բաղնսատերերը մաղուլ դնջություն կառնենդրանց ձեռիցը։ (Խաթաբալա)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։