մաճալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մա•ճալ
- Կարին, Վան, Մոկս, Շատախ՝ իջոց, հնարավորություն ◆ Քիչըմ մաճալ տուր, հիվընդութենեն էլլեմ, պարտքերդ տամ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- մաճալ տամ - միջոց, հնարավորություն տալ ◆ ․․․Տղեն էլ մաճալ չտվեց, թռավ գյամը անցուց ձիու բերանը։ Հժհք
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։