մաճի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մա•ճի
- Կարին, Խոտուրջուր՝ բուրդ գզելու գործողությունը՝ հարևան հարսների և աղջիկների օգնությամբ, որոնք հրավիրված օրն աշխատելու են և սնվելու հրավիրողի հաշվին ◆ Ասօր մաճի ունինք։ (Ձեռագիր) ◆ Թաքուն ապլան մաճի էրավ, բրթերը գզել տվավ։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։