մամածակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•մա•ծակ 

  1. Պոլիս՝ գաղտնի բանբասող, կեղծավոր, քսու ◆ Պողոս Էֆենտին ալ, խոսքը մերջրնիս, մամածակ մարդուն մեկն է, կնոջը խելքովը կկառավարվի։ «Երևանյան օրեր»
  2. կամազուրկ, կամքից թույլ անձ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։