մամխուտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մամ•խուտ
- Արարատյան, Օշական, Լոռի՝ մամուխի թփերով պատած տեղ ◆ Էն վէրի մամխուտըմը մի լավ մեղրատանձըքի կա։ (Ձեռագիր) ◆ Փախա մտա մոտիկ մամխուտը, տապ արի։ Հովհաննես Թումանյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։