մայասուլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•յա•սուլ 

  1. Արարատյան, Պոլիս, Կարին, Մուշ, Նոր Նախիջևան՝ թուտք, թանչ ◆ Կըսէն թէ ճընճղուկին միսը մայասուլին շատ օքուտ է։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։