Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ մանգաղ

վանկեր՝ ման•գաղ

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ ասորերեն mag-gəlā (*mangəlā):

գյուղատնտեսական ձեռքի գործիք՝ կորացած սուր բերանով և կարճ կոթով՝ խոտ և հացաբույսեր հնփելու համար
(կզմխս․) մարմնի զանազան մասերի մանգաղաձև հատվածների անվանում (օր, ուղեղի մանգաղ, ուղեղիկի մանգաղ, աճուկային մանգաղ)
գործածվում է որպես խորհրդանշան մահ սփռող՝ համատարած կամ զանգվածորեն ոչնչացնող երևույթների (օր. պատերազմի՝ համաճարակիեն)
առարկայի մանգաղաձև մաս կամ մանգաղաձև առարկա ◆ Սցողի մանգաղ:

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։