մանրաշառաչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑnɾɑʃɑˈrɑt͡ʃʰ]
վանկեր՝ ման•րա•շա•ռաչ
Ածական
- (նորբ․) մանր՝ հանգիստ շառաչյունով՝ շառաչելով ◆ Սիրտս սիրո մի ծով, այնպես մեղմ էր խայտում, Այնպես լավ էր երգում, այնպես մանրաշառաչ։ Ա. Թարյան
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։