մանրգիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ման•ր(ը)•գիր 

  1. Ակն՝ ուսումնական, կրթված գիտնական
  2. Պարտիզակ՝ (ծծկ․) թուրքական կրոնական դատավոր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։