մաշալլա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մա•շալ•լա
- Ղարաբաղ, Թբիլիսի, Վան, Կարին, Մոկս, Պոլիս, Պարտիզակ, Բալու, Նոր Նախիջևան, Հավարիկ, Գանձակ, Քանդակ՝ գոհունակության բացականչություն՝ ապրես, կեցցես ◆ Մաշալլա տղա, մաշալլա, շշնջում էին բոլոր կողմերից։ (Խաթաբալա)
- Պոլիս, Պարտիզակ՝ ցուպ, մահակ
- Կարին, Բալու՝ հարսանիքի ժամանակ թափորին ուղեկցողների ձեռքերին եղած կրակները, որ կամ աթարի վրա նավթ են լցնում կամ մեծ մոմեր վառում ◆ Հարսանիքին թափորը մաշալլաներուն լուսի տակ փեսայի տունը մտավ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Ղարաբաղի բարբառային բառեր
- Թբիլիսիի բարբառային բառեր
- Վանի բարբառային բառեր
- Կարինի բարբառային բառեր
- Մոկսի բարբառային բառեր
- Պոլսի բարբառային բառեր
- Պարտիզակի բարբառային բառեր
- Բալուի բարբառային բառեր
- Նոր Նախիջևանի բարբառային բառեր
- Հավարիկի բարբառային բառեր
- Գանձակի բարբառային բառեր
- Քանդակի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Խաթաբալա
- Քաղվածք/Ձեռագիր