մաշնակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mɑʃˈnɑk]
վանկեր՝ մաշ•նակ
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Գանձակ, Համշեն՝ լայնաբերան կավե աման ◆ Պատկերի տակ (շարված են) մեծ մեծ հողե ծափեր, մաշնակներ, բղուղ։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։