մաշուկս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•շու•կ(ը)ս 

  1. Խոտուրջուր՝ մաշված բաներ ◆ Կապայիս կարերը մաշուկսով լեցած են։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։