մաշուք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mɑˈʃukʰ]
վանկեր՝ մա•շուք
- Արաբկիր՝ որևէ բանի մաշած ու իրարից բաժանված մասերը
- Ակն, Խարբերդ՝ օճառի փոքրիկ կտոր
- Եվդոկիա, Սեբաստիա՝ կյանքը մաշուղ ◆ Կյանքը մաշուղ: Մաշոիք գործ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։