մարակա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մա•րա•կա 

  1. Վան, Մուշ՝ ձմռան համար պատրաստված պաշարեղեն ◆ Մառանում պահվում են կենսամթերքներ, որոնք կոչվում են մարակա (պանիր, յուղ, քամած մածուն, լոռ և այլն)։ Բնս
  2. Մուշ, Բաղեշ՝ կերակրի մեջ գցելու ձավարեղեն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։