մարդատեղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մար•դա•տեղ
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Թբիլիսի, Կարին՝ գործ ե ածվում ◆ խելք չպիտի ունենա էն աղջիկը, եթե քեզ թողած՝ ինձ հավանի, մարդու տեղ դնի։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ ժողով չէր գնում, հարցնող չկար, մարդատեղ չէին դնում։ Աբ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- մարդատեղ դնել՝ գցել- մարդ համարել , իբրև մարդ ընդունել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։