Jump to content

մարդատեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մար•դա•տեր 

  1. Ղարաբաղ, Կարին՝ մարդը՝ ամուսին ունեցող, արամբի ◆ ախըր անիկ մարդատէր կընիկ է, դու անոր հետ ինչ գործ ունիս։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։