մարդացու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մարդ•ա•ցու 

  1. մարդու տալու ամուսնացնելու ժամանակը եկած:Մարդացու աղջիկներ:◆ ամուսին դառնալու արժանի, տղամարդ:Դու էլ մարդացու մարդ էիր, որ քեզի առա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։