մարդեգու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾdɛˈɡu]
վանկեր՝ մար•դեր•գու
Գոյական
- (նորբ․) մարդուն՝ մարդկայինը երգողը ◆ Նա մեր առաջին մարդագիրն է և մեծագույն մարդերգուն։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։