մարդերգություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mɑɾdɛɾɡutʰˈjun]

վանկեր՝ մար•դեր•գու•թյուն 

Գոյական

  1. (նորբ․) մարդու, մարդկայինի մասին գրելը ◆ Չարենցի պոեզիան լցվեց մարդերգությամբ: Պարույր Սևակ
  2. մարդու փառաբանություն

Աղբյուրներ[խմբագրել]