մարդերգություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾdɛɾɡutʰˈjun]
վանկեր՝ մար•դեր•գու•թյուն
Գոյական
- (նորբ․) մարդու, մարդկայինի մասին գրելը ◆ Չարենցի պոեզիան լցվեց մարդերգությամբ: Պարույր Սևակ
- մարդու փառաբանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։