մարզազենք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾzɑzɛŋkʰ]
վանկեր՝ մար•զա•զենք
Գոյական
- (մարզ․) մարզական զենք (որ գործածվում է մարզական պարապմունքների ու մրցումների ժամանակ)՝ սուսեր, հրացան և այլն ◆ Հաճախակի փափոխվող պայմաններում մարզազենքով կատարվող տարբեր շարժումները, իր մտադրությունների իրագործման անհրաժեշտությունը սուսերամարտիկի մեջ դաստիարակում է շատ կարևոր հատկություններ։ ՍՁ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։