մարտուղյակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾtuʁˈjɑk]
վանկեր՝ մար•տուղ•յակ
Գոյական
- (մարզ․) այն սահմանափակ տարածությունը, որտեղ սուսերամարտի ժամանակ մարտ է մղվում ◆ Սուսերամարտիկը պետք է ձգտի հարմաև դիրք գրավել մարտուղյակում։ ՍՁ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։