մաքրափայլուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mɑkʰɾɑpʰɑjˈlun]

վանկեր՝ մաք•րա•փայ•լուն 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) սրբորեն մաքուր ու պայծառ, մաքրությամբ փայլուն ◆ Վարագույրներն եմ ես ողբում՝ խաղողի մեծ թուփը վրան․․․ Եվ իմ ջահել մոր երեսը՝ մաքրափայլուն։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]