Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մե•թան

Ստուգաբանություն

< метан < ֆր․ méthane < հուն․

(երկրբ․) բնական այրվող, անգույն, անհոտ գազ, հանդիպում է երկրակեղևի նստվածքային ծածկոցում՝ ազատ կուտակների, ցրված, լուծված, պինդ վիճակում, կազմում է բնական ածխաջրածնային գազերի հիմնական մասը, առաջանում է կենսաքիմիական գործընթացներում, ինչպես նաև բուսահողային (հումուսային) ածուխներ կատագենեզի ընթացքում
նույնն է՝ ճահճագազ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։