մեխանիցիզմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɛχɑniˈt͡sʰizm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մե•խա•նի•ցիզմ 

Ստուգաբանություն

< механицизм < հուն․

Գոյական

1. (փիլ․) հակադիալեկտիկական փիլիսոփայական ուսմունք, որ աշխարհի բոլոր բարդ որակական երևույթները հանգեցնում է մատերիայի միատեսակ մասնիկների մեխանիկական շարժման, իսկ զարգացման բարդ օրինաչափությունները՝ մեխանիկայի պարզ օրենքներին

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

• ռուսերեն։ механицизм (ru) ‎(mexanicizm)

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։