մեծատեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛt͡sɑˈtɛɾ]
վանկեր՝ մե•ծա•տեր
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) մեծ հարստությունների, խոշոր ընկերությունների՝ կորպորացիաների տեր (մագնատ) ◆ Ռուսաստանի նորորակ նավթային մեծատերերը զբաղված էին թալանվածի մարսողությամբ՝ ձեռքի հետ կատարելով իրենց հատկացված դերը։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։