մեկիկ-մեկիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մե•կիկ-մե•կիկ 

  1. Պոլիս, Ակն, Նոր Նախիջևան՝ մի առ մի, հատ-հատ, մեկը մյուսի հետևից ◆ Գլխեն անցածները բոլորն ալ մեկիկ-մեկիկ պատմեց (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Շուտ ըրեք, վասն զի հիմա մեկիկ-մեկիկ կուգան Հովհաննես Թումանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։