մենաբյուրեղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ մե•նա•բյու•րեղ 

Գոյական

  1. (քիմ․) չընդհատվող բյուրեղային ցանցով առանձին բյուրեղ ի տարբերություն բազմաբյուրեղների, որ բաղկացած են մենաբյուրեղներից ◆ Գիտափորձերի շնորհիվ ստացվել են եռաբաղադրիչ մետաղե միացությունների պինդ լուծույթների մենաբյուրեղներ։ (Սովետական Հայաստան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]