մեջ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɛd͡ʒ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ մէջ

վանկեր՝ մեջ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *me(i)dhio- «միջին» հիմքից. հմմտ. հին հնդկերեն mádhyas, հունարեն μέσος, լատիներեն medius, գոթերեն midjis:

Գոյական

1. առարկայի ներսի կողմը, ներքինը, ներսը ◆ Չնայած ծանրությանը, արկղի մեջը դատարկ էր
2. այն կետը, որ հավասարապես հեռացած է երկու ծայրերից, կենտրոն, մեջտեղը ◆ Էլեկտրական ջահը կախված էր առաստաղի միջից:
3. միջոց, արանք ◆ Երկու տների մեջը մի մեծ պարտեզ կա։
4. միջուկ ◆ Ձմերուկի մեջը տվեց երեխաներին։
5. առավելապես հոգնակի՝ նույնն է Մեջերք

Կապ

ցույց է տալիս

1. այն տեղը՝ կետը, որտեղ կատարվում՝ ընթանում է գործողությունը կամ զետեղվում՝ գտնվում է մի բան՝ ներսը, ներսում նշանակությամբ ◆ Մարզադահլիճի մեջ թիմերը շարքով կանգնել էին իրար դիմաց։
2. երկու կետերի՝ առարկաների միջև եղած տարածությունը՝ միջև նշանակությամբ ◆ Երկու հարևան գյուղերի մեջ ընկած է ընդարձակ դաշտը։
3. երկու առարկանների՝ անձերի՝ երևույթների արանքը՝ արանքում՝ միջև նշանակությամբ ◆ Կյանքի-մահի մեջ, ո՞վ մարդ, այդ մենք ենք (Ավետիք Իսահակյան)
4. այն ժամանակամիջոցը, որում տեղի է ունենում գործողությունը՝ ընթացքում նշանակությամբ ◆ Որդիները նկատելիորեն մեծացել էին մի քանի ամսվա մեջ: Ստեփան Զորյան
5. վիճակ՝ դրություն՝ պատված, համակված, մի բանի արտահայտություն ունեցող նշանակությամբ ◆ Վշտի մեջ իսկ գեղեցիկ էր նա։ ◆ Երկիրը հուզման մեջ էր (Րաֆֆի)
6. հարաբերություն, առնչակցություն՝ իրար նկատմամբ, միջև նշանակությամբ ◆ Ամուսինների մեջ համերաշխությունը չքացել է։ (Շիրվանզադե)
7. համեմատություն՝ միջև, միմյանց համեմատությամբ նշանակությամբ ◆ Երկու կազմերի մեջ ես զգալի տարբերություն չեմ տեսնում։
8. մի բանով պատված՝ պարուրված լինելը՝ հագած, պատված, փաթաթված նշանակությամբ ◆ Բակով անցավ մի պառավ կին՝ չարսավի մեջ: (Ակսել Բակունց)
9. որևէ բանի խորքը՝ ներքին տարածությունը՝ ներսը, խորքը նշանակությամբ ◆ Շուտով խեղդվողը սուզվեց ջրի մեջ և այլևս դադարեց երևալուց էր։

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։