մեռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մեռ 

  1. «մեռնել» բայի արմատ (տիրամեռ, սրտամեռ, մերամեռ, գառամեռ և այլն)
  2. Սեբաստիա, Ակն՝ փայտի փոքրիկ փշաձև կտոր, որ մատի և եղունգի արանքը մտնելիս մեծ ցավ է պատճառում և հիվանդություն առաջ բերում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. մեռ անցիլ, անցուցել, ընցուցել - մահվան դուռը հասնել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։