մեռլատենի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մեռ•լա•տե•նի 

  1. Արարատյան՝ հանգուցյալի անձնական գործածության իրերը (զգեստ անկողին և այլն), որ տալիս էին քահանային և բաժանում աղքատներին։ ◆ Մեռելատենի մահուդի գիշերհանդերձը ձևվեցավ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։