միակենցաղ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mjɑkɛnˈt͡sʰɑʁ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ միա•կեն•ցաղ 

Ածական

1. միասին կյանք ապրող՝ վարող
2. մի վիճակում ապրող, միայն ջրի մեջ, կամ միայն ցամաքի վրա ապրող
3. միատեսակ կենցաղ ունեցող

Հոմանիշներ

1. կենցաղակից, համակենցաղ (միատեսակ կենցաղ ունեցող)
2. տե՜ս կենակից

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։