միահեծանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mjɑhɛt͡sɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ միահեծանութիւն

վանկեր՝ մի•ա•հե•ծա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. կառավարման ձև, որի ժամանակ բարձրագույն պետական իշխանությունը պատկանում է մեկին ինքնակալություն, միապետություն
  2. միահեծան բնույթ կրել՝ ունենալ
  3. (փխբ․) կամայականություն, ինքնակամություն
  4. (փխբ․) գերակշռություն, գերիշխանություն ◆ Նկատվում է վարպետության թուլուցում, որի պատճառներից մեկըն էլ հարթապատկերային ոճի միահեծանությունն է։ (Ազատ Վշտունի)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բացարձակապետություն, ինքնակալություն, միապետություն, վեհապետություն
  2. տե՛ս կամայականություն, ինքնակամություն
  3. տե՛ս գերիշխանություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]