միամոլոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ մի•ա•մո•լոր 

Մակբայ

Ածական

  1. (նորբ․) մենակ ու մոլորված ◆ Հոգնած ու սայթաքուն կածաններով միամոլոր ոտքն է փոխում կարիքը։ Մուշեղ Գալշոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]