մղափուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)•ղա•փուն 

  1. Ղարաբաղ, Մուշ՝ Ղարաբաղ, Մուշ՝ ափսոսալի, մեղքանալու ◆ Մղափուն մարդ։
  2. Ղարաբաղ, Մեղրի, Հավարիկ՝ ափսոս ◆ Մըղաբուն, մըղաբուն ըսելով խոր թառանչ քաշեց Շուշինա բաջին։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։