մղկիտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mʁkit]
վանկեր՝ մ(ը)ղ•կիտ
- Ակն, Մուշ՝ մղկտոց, կսկիծ, մորմոք, սրտի ցավ ◆ Մղկիտ բերավ սրտին։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Վայ բերողին, վայ մեծցնողին, վայ լուսալուս արթուն կեցողին, մաղկատը սրտին ծիծը տվողին։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- մղկիտ տալ, մղկտացնել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։