մղրըբ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)ղ•րըբ 

  1. Արարատյան, Կարին՝ սեգ, մառախուղ ◆ Մղրըբը գետինն առավ։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
  2. մութ, մթնշաղ ◆ Իրիկները՝ մըղրըբը կախելիս՝ թողնում ա գալի տուն։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։