մնացածություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mnɑt͡sʰɑt͡sutʰˈjun]
վանկեր՝ մ(ը)•նա•ցա•ծութ•յուն
Գոյական
- (նորբ․) մնայուն՝ անանցողիկ լինելը ◆ Նա ոխերիմ էր հնացածության, բայց ոչ նաև մնացածության, որ գալիս էր հնությունից։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։