մշթել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)շ•թել 

  1. Վան՝ կուրծքը ծծել, ստինք կաթն ուտել ◆ Պառավ կասա․ էն քառասուն դևերաց ճոչ նստերա հաց կը թխա, թա կարցար ուր ծիծ մշթեցիր քե զյան չըկա։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
  2. Արարատյան՝ թեթև հրել, բոթել ◆ Կողքիցս մշթեց։
  3. Արարատյան՝ ծծելու ժամանակ դնչով ծծին խփել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։