մշտաբոթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ մ(ը)շ•տա•բոթ 

Ածական

  1. (նորբ․) մշտապես բոթի՝ տագնապի մեջ ապրող, մշտապես բոթ ակնկալող ◆ Տե՛ր, փրկեա չարից ազգիս մշտաբոթ։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]