մոհբաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մոհ•բաթ 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի՝ պատիվ, հյուրասիրություն, մեծարանք ◆ Ղօնաղի մոհբաթը չիս գիդացի, Պէպո։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Էս մոհբաթը որ տեսավ, մտքումն խիստ շատ զարմացավ։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։