մոտուլել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մո•տու•լել 

  1. Պոլիս, Պարտիզակ, Կարին՝ վարոցով կամ ճիպոտով լծած եզներին քշել
  2. (փխբ․) որևէ մեկին մյուսի դեմ գրգռել՝ լարել՝ աչքից գցել ◆ Հարսը Էրկանը բզեզը մտավ, էնքան մոտուլեց, օր էրկանը թշնամացուց ախպորը դեմ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։