մորեմուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մո•րե•մուկ 

  1. Չարսանճագ, Սասուն՝ վայրի խաղողի մի տեսակ՝ մանր հատիկներով ◆ Տիկերը ներկելու համար գործ էին ածում մորեմուկի ջիլ (հողի մեջ թաղված մորեմի արմատ) և բրծեխի փայտի չոր կեղև։ Եկ
  2. Մուշ, Բաղեշ՝ մոշ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։