մուդարա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մու•դա•րա 

  1. Կարին, Վան, Համշեն՝ հիվանդ, ուժասպառ եղած ◆ Մկոն մէ մուդարա աչառըմ ունիր։ (Ձեռագիր)
  2. Վան՝ ծայրը ծայրին հազիվ հասնող ապրուստ
  3. Համշեն՝ կարծիք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։